സഫലമാകാത്ത ഒരു യാത്ര
ഒരായിരം നോവുകള്‍ക്ക്‌ മേല്‍
നിന്‍റെ പ്രണയം നിറഞ്ഞു നിന്ന യാത്ര .
നുണകള്‍ കൊണ്ടൊരു കോട്ടയുണ്ടാക്കി
ഞാനെന്‍റെ പ്രണയത്തെ, അതിനുള്ളില്‍ സൂക്ഷിച്ച ദിവസം.
നഗരത്തിലെ പേരറിയാത്ത വഴികളിലൂടെ
നിന്നെ മാത്രം അന്വേഷിച്ചു നടന്ന പകല്‍..
പകല്‍ മാഞ്ഞതും തെരുവു വിളക്ക് തെളിഞ്ഞതും
അറിയാതെ നിന്നെ തേടി നടന്നു.
നിലാവുദിച്ചതും, വിളക്ക് കാലില്‍ ചാഞ്ഞിരുന്നുരങ്ങിയതും
ഓര്‍മയിലുണ്ട്..
നിയമത്തിന്‍റെ കാവല്‍ ഭടന്മാരുടെ കുളമ്പടി ഒച്ച
എന്നെ പൊതിഞ്ഞതും, നഗരത്തിന്‍റെ മാലിന്യങ്ങള്‍
തള്ളുന്നിടത് പുലരുവോളം തളര്‍ന്നുരങ്ങിയതും,
വെറും സ്വപ്നമാകം..
പക്ഷെ...
പക്ഷെ, "എന്‍റെ പ്രണയമേ നീ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച ഈ നല്ല രാവിനു നന്ദി"
എന്നെഴുതിയ ഈ കുറിപ്പ് സത്യമല്ലേ...?
നിന്‍റെ അക്ഷരങ്ങള്‍ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നതെന്ത്?
ഇന്നലെ എന്നിലേക്കൊഴുകിയ മദ്യം കലര്‍ന്ന സ്രവങ്ങളില്‍
നിന്റേതും ഉണ്ടായിരുന്നോ?
