ദൈവമെന്നു നീ..
വെള്ളം തേവി,വെള്ളം തേവി നിന്റെ
കൈ കുഴഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമല്ലേ..?
വേരുകള് ആഴം തേടുന്നതും
ഞരമ്പുകളില് പച്ച രക്തമൊഴുകുന്നതും
പ്രതീക്ഷയുടെ നാമ്പുകള് തളിരിടുന്നതും
ഉള്ളില് നല്ല നാളെകള് മൊട്ടിടുന്നതും
ഞാന് അറിയുന്നു, നിനക്ക് ഞാന്
തണലാകും; എനിക്കും .. ഉറപ്പ്.
ഞാന് വീണു പോയേക്കാമായിരുന്ന ഗര്ത്തത്തില് നിന്നും
ഏറെ അകലെയാണ് ഞാനെന്നുര ചെയ്തു നീ..
ഏറെ അകലെയാണ് ഞാനെന്നുര ചെയ്തു നീ..
വഴി തെളിച്ചു, വഴി തെളിച്ചു നിന്റെ
കാലുകള് തളര്ന്നിട്ടുണ്ടാകുമല്ലേ...?
വെളിച്ചത്തിന്റെ നേര്ത്ത രേഖകള്
എന്റെ ശിരസ്സില് തൊടുന്നതും
കാല് ചുവട്ടിലെ വരണ്ട മണ്ണില്
ദൈവാനുഗ്രഹത്തിന്റെ ഈറന് പടര്ന്നു
എന്റെ കാലടികളിലെ പൊള്ളലില്
മരുന്ന് പുരട്ടുന്നതും
ഞാന് അറിയുന്നു... ഞാന് വെളിച്ചം
നേടും ഉറപ്പ്...
അര്ദ്ധനിദ്രയില് ഞാന് പോകാറുള്ള
മിന്നാമിന്നികളുടെ താഴ്വര എന്റെയുള്ളിലെ
അഗ്നിയാണെന്നു നീ..
തീക്കട്ടയെ ഊതിയൂതി ജ്വലിപ്പിച്ചു നീ
ഏറെ വിയര്ത്തിട്ടുണ്ടാകുമല്ലേ...?
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെന്ന പോലെ
ചെയ്തികളിലും അഗ്നി പടരുന്നത്
ഞാന് ഹര്ഷോന്മാദത്തോടെ അറിയുന്നു..
എന്റെ ചിന്തകളിലേക്കാ നാളം പകരും
എന്നിട്ടീ അക്ഷരങ്ങളെ ഞാനതില്
സ്ഫുടം ചെയ്തെടുക്കും, ഉറപ്പ്..
എന്റെ പ്രണയം ദൈവത്തിന്റെ
തൂവാല പോലെ ആര്ദ്രമെന്നു നീ..
ഈ തെളിനീരുറവയില് നിന്നും
പാനം ചെയ്തു, പാനം ചെയ്തു നിന്റെ
ദാഹമറ്റിട്ടുണ്ടാകുമല്ലേ..?
നിന്റെ തണുവിരല് സ്പര്ശം
എന്നില് നിറയ്ക്കുന്ന ആത്മ വിശ്വാസത്തെ
നിന് തപസ്സിന് കാന്ത തരംഗങ്ങള്
എന്റെ ഹൃദയത്തില് കൊളുത്തി വയ്ക്കുന്ന
വെള്ളി നക്ഷത്രത്തിന്റെ ഒളിയെ
ഞാനറിയുന്നു..
എനിക്ക് തണല് മരമാകണം
എന്നില് വെളിച്ചം നിറയണം
അതിലെന്റെ അക്ഷരങ്ങളെ
സ്ഫുടം ചെയ്യണം..
അതിനു ഞാനെന്നെ പ്രണയിക്കണം..
കുറിയ്ക്കണം ചിന്തുകള് , നിന്റെ ചിന്തകള്
കട്ടെടുത്തിട്ടെങ്കിലും ...
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട്:അഡ്വക്കേറ്റ് എ ജി ശ്യാം കുമാര്
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട്:അഡ്വക്കേറ്റ് എ ജി ശ്യാം കുമാര്